Rak prostaty to rodzaj nowotworu złośliwego, który rozwija się w proście – gruczołowym organie męskiego układu rozrodczego, który produkuje niektóre składniki nasienia. To jeden z najczęściej diagnozowanych nowotworów u mężczyzn, szczególnie w wieku powyżej 50 lat.
Rak prostaty może rosnąć powoli i nie powodować symptomów przez wiele lat. Gdy objawy wystąpią, mogą obejmować:
- Częste oddawanie moczu, zwłaszcza w nocy
- Trudności z rozpoczęciem lub zakończeniem mikcji
- Słaby lub przerywany strumień moczu
- Ból lub dyskomfort podczas oddawania moczu
- Krwiomocz
- Ból w biodrach, kręgosłupie, klatce piersiowej lub innych obszarach, do których rak mógł się rozprzestrzenić
- Dysfunkcja erekcji
Podstawowe badania, które pomagają zdiagnozować raka prostaty, to badanie per rectum (rektalne badanie palpacyjne prostaty) oraz badanie krwi na stężenie antygenu prostaty (PSA). Jeśli te testy sugerują obecność raka, lekarz może zasugerować dalsze badania, takie jak biopsja prostaty.
Standardowe opcje leczenia obejmują obserwację lub czekanie i patrzenie (dla niskiego ryzyka raka), operację (prostatektomię), radioterapię, brachyterapię, hormonoterapię, chemioterapię, immunoterapię, czy terapie skierowane na konkretne mutacje genetyczne. Wybór terapii zależy od stadium i stopnia agresywności raka, ogólnego stanu zdrowia pacjenta, potencjalnych skutków ubocznych terapii i preferencji pacjenta.
Rak prostaty ma wysoki wskaźnik przeżycia, szczególnie dla nowotworów wykrytych we wczesnych stadiach. Długoterminowe monitorowanie jest jednak niezbędne, ponieważ rak prostaty może nawrócić.
