Zaburzenia popędu seksualnego, znane również jako zaburzenia libido, odnoszą się do stanu, w którym zainteresowanie i pragnienie aktywności seksualnej są znacząco zredukowane lub nieobecne. Mogą one mieć wpływ na jednostki obu płci i występować w różnych formach, takich jak brak pragnienia (brak fantazji seksualnych lub pragnienia aktywności seksualnej) lub awersja seksualna (odraza lub unikanie kontaktu seksualnego).
Zaburzenia satysfakcji seksualnej to stany, w których jednostka doświadcza trudności z odczuwaniem satysfakcji z aktywności seksualnej, niezależnie od zdolności do osiągnięcia orgazmu.
Przyczyny tych zaburzeń są zwykle złożone i mogą obejmować zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne:
- Czynniki biologiczne: Niski poziom hormonów (np. testosteronu u mężczyzn, estrogenów u kobiet), choroby przewlekłe (np. cukrzyca, choroby serca), zaburzenia neurologiczne, efekty uboczne leków (np. leków przeciwpadaczkowych, przeciwparkinsonowskich, przeciwdepresyjnych), zmiany związane z wiekiem, mogą wpływać na popęd seksualny oraz doświadczanie satysfakcji seksualnej.
- Czynniki psychologiczne: Zaburzenia psychiczne (np. depresja, lęk), stres, zmęczenie, niskie poczucie własnej wartości, negatywne doświadczenia seksualne, problemy w relacji, brak uczucia do partnera, brak zaufania, mogą wpływać na popęd seksualny i odczuwanie satysfakcji seksualnej.
Strategie leczenia tych zaburzeń mogą obejmować: terapię behawioralną, terapię seksualną, terapię par, leczenie farmakologiczne (np. hormony, leki przeciwpadaczkowe), edukację seksualną oraz modyfikację stylu życia (np. zdrowa dieta, regularne ćwiczenia, unikanie alkoholu i narkotyków).
Ważne jest, aby osoby doświadczające tych problemów zgłosiły je swojemu lekarzowi lub innemu profesjonalnemu specjaliście ds. zdrowia seksualnego. Przy właściwym wsparciu i leczeniu, wiele osób z zaburzeniami popędu seksualnego czy zaburzeniami satysfakcji seksualnej jest w stanie poprawić swoje doświadczenia seksualne i zwiększyć swoje zadowolenie z życia seksualnego.
